Cynk

Minerał ten spełnia kluczową rolę w funkcjonowaniu naszego organizmu. Duża część znajdującego się w ciele człowieka cynku gromadzi się mięśniach, skórze, włosach, siatkówce i rogówce oka oraz organach płciowych. Jego atomy są składnikami ponad stu enzymów, wpływających na przemianę materii i powstawanie hormonów. Enzymy, w których strukturze odnaleźć można cynk, uczestniczą w przemianie węglowodanowej, energetycznej, powstawaniu i rozpadzie białka, syntezie czerwonych krwinek, wpływają na wygląd skóry i włosów oraz pozytywnie działają na trzustkę. Dzięki cynkowi błona komórkowa nie przepuszcza zbędnych i szkodliwych substancji. We wnętrzu komórki cynk działa wzmacniająco na strukturę pierścieni DNA, dbając o nienaruszalność kodu genetycznego. Cynk wzmacnia układ immunologiczny, sprawiając że jesteśmy odporniejsi na różne choroby.

Chrom

Chrom odgrywa kluczową rolę w kontroli stężenia cukru we krwi. Wraz z hormonem trzustkowym i insuliną przyczynia się do prawidłowego przyswajania glukozy. Komórki mózgowe i nerwowe używają jej jako paliwa gdy potrzebna jest koncentracja, odporność nerwowa i jasność umysłu. Braki tego minerału w organizmie często są spowodowane stresującym trybem życia, wysiłkiem fizycznym, zakażeniami oraz zbyt dużym spożyciem węglowodanów.

Chlor

Chlor w czystej postaci w minimalnym stopniu wpływa na przemianę materii – za jego sprawą składniki odżywcze docierają do komórek, a produkty przemiany materii są z nich usuwane. Dla zdrowia człowieka ważniejsze są chlorki, wśród których najpopularniejszym jest chlorek sodu, zawarty w popularnej soli kuchennej. Związki chemiczne chloru wpływają na utrzymanie prawidłowej gospodarki wodnej i elektrolitowej w organizmie. Chlorki, głównie pod postacią kwasu solnego, zapewniają prawidłowy odczyn soków żołądkowych. Dzięki temu dobrze przyswajane białko, wapń i żelazo. Niedobory kwasów żołądkowych stwarzają możliwość rozwoju w przewodzie pokarmowym pasożytów i bakterii.

Bor

Zawartość tego minerału w ścianach komórkowych naszego ciała jest bardzo niewielka, lecz bor spełnia dużą rolę w przyswajaniu innych pierwiastków. Bor występuje przede wszystkim w kościach, śledzionie i tarczycy. Pierwiastek ten kieruje przemianą materii wielu minerałów oraz ma wpływ na syntezę białek z kwasów nukleinowych. Niedobory boru powodują trudności przyswajania wapnia, magnezu i fosforu, czyli mikroelementów odpowiedzialnych za budowanie tkanki kostnej. Wskazane jest utrzymywanie właściwego poziomu stężenia tego pierwiastka u kobiet po okresie menopauzy, ponieważ wpływa on na zmniejszenie wydalania z moczem wapnia i magnezu, a także stabilizuje stężenie estrogenu.

Arsen

Arsen, uznawany powszechnie za pierwiastek trujący, jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. W przemianie materii jest zespolony z selenem. Przy niedoborach tego drugiego pierwiastka wzrasta jego poziom. Z powodu dużego zanieczyszczenia środowiska arsen dostaje się do organizmu głównie drogą oddechową. Jego nadmiar usuwany jest przez skórę, włosy i paznokcie. Pierwiastek pełni ważną rolę w przemianie aminokwasów, zawierających siarkę, w procesach powstawania wielu enzymów oraz różnicowania kodu genów, zawierających zapis cech dziedzicznych.